XC.
1 LAUS CANTICI IPSI DAVID.
Qui habitat in adjutorio Altissimi,
in protectione Dei coeli commorabitur.
2 Dicit Domino: Susceptor meus es tu, et refugium meum:
Deus meus, et sperabo in te.
3 Quoniam ipse liberavit me de laqueo venantium,
et a verbo aspero.
4 In scapulis suis obumbravit tibi:
et sub pennis ejus sperabis.
5 Scuto circumdabit te veritas ejus:
non timebis a timore nocturno:
6 A sagitta volante per diem,
a negotio perambulante in tenebris:
a ruina, et daemonio meridiano.
7 Cadent a latere tuo mille, et dena millia a dextris tuis:
tibi autem non adpropiabit.
8 Verum autem oculis tuis considerabis:
et retributionem peccatorum videbis.
9 Quoniam tu es Domine spes mea:
altissime posuisti refugium tuum.
10 Non accedent ad te mala:
et flagellum non adpropiabit tabernaculo.
11 Quoniam angelis suis mandavit de te:
ut custodiant te in omnibus viis tuis.
12 In manibus portabunt te:
nequando offendas ad lapidem pedem tuum.
13 Super aspidem, et basiliscum ambulabis:
et conculcabis leonem et draconem.
14 Quoniam in me speravit, et liberabo eum:
protegam eum, quia cognovit nomen meum.
15 Invocavit me, et ego exaudiam eum:
cum ipso sum in tribulatione:
eripiam eum, et glorificabo eum.
16 Longitudinem dierum implebo eum:
et ostendam illi salutarem meum.
Nessun commento:
Posta un commento